Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...

ΠΟΛΥ σπουδαίο τραγούδι και με καταπληκτικές ερμηνείες τόσο από τη Μοσχολιού όσο και από την τεράστια Χαρούλα, χωρίς να με χαλαει καθόλου η ερμηνεία του Ρέμου. Μη ρωτάτε αν με εκφράζει.........ανάλογα την περίοδο.

2 σχόλια:

Σκορπινα είπε...

Καλησπέρα!!!!!!

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μοναχοι, και υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με πολλούς ανθρώπους μαζί αλλά πάλι νιώθουν μοναξιά...
όπως το βλέπει κανείς...

Φιλιά!

kos7 είπε...

σκορπίνα μου θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου και ίσως αυτό που λες να είναι ακόμα χειρότερο.